پاورپوینت ابوبرزه نضلة بن عبدالله اسلمي

    —         —     Siamak ADN

ارتباط با ما     —     لیست پایان‌نامه‌ها

... دانلود ...

بخشی از متن پاورپوینت ابوبرزه نضلة بن عبدالله اسلمي :


ابوبرزه نضله بن عبدالله اسلمی




نَضله بن عبدالله بن حارث (د 64ق/684م) معروف به اَبوبَرْزه اَسْلَمی، صحابی پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و از یاران امام علی (علیه‌السّلام) می‌باشد.

فهرست مندرجات

1 - نام و کنیه ابوبرزه در منابع
2 - حضور ابوبرزه در غزوات
3 - شرکت در فتح مکه
4 - حضور در نبردهای دیگر
5 - ابوبرزه از یاران حضرت علی
6 - ابوبرزه از راویان ائمه
7 - درگذشت
8 - فهرست منابع
9 - پانویس
10 - منبع


نام و کنیه ابوبرزه در منابع


ابن سعد

[1] ابن سعد، محمد، ج4، ص298، الطبقات الکبری، بیروت، دارصادر.

[2] ابن سعد، محمد، ج7، ص366، الطبقات الکبری، بیروت، دارصادر.

به نقل از فرزند ابوبرزه، نام وی را عبداللـه بن نضله، و خلیفه بن خیاط ،

[3] خلیفه بن خیاط، الطبقات، ج1، ص241، به کوشش سهیل زکار، دمشق، 1966م.

[4] خلیفه بن خیاط، الطبقات، ج2، ص829، به کوشش سهیل زکار، دمشق، 1966م.

نضله بن عبداللـه ثبت کرده است، اما بیش‌تر منابع بر نضله بن عُبَید اتفاق دارند،

[5] بخاری، محمد بن اسماعیل، ج1، ص157، التاریخ الصغیر، بیروت، 1406ق/1986م.

[6] بخاری، محمد بن اسماعیل، ج1، ص166، التاریخ الصغیر، بیروت، 1406ق/1986م.

[7] ابوزرعه دمشقی، عبدالرحمن بن عمرو، ج1، ص477، تاریخ، دمشق، 1400ق/1980م.

گرچه صورت‌های دیگری نیز از نام وی در دست است.

[8] ابن اثیر، علی بن محمد، ج5، ص146-147، اسدالغابه، بیروت، داراحیاء التراث العربی.

[9] ذهبی، محمد بن احمد، ج2، ص328، تاریخ الاسلام، قاهره، 1368ق.

[10] عبدالغنی مقدسی، الکمال فی معرفه الرجال، ج1، ص167، نسخه عکسی موجود در کتابخانه مرکز.


به گفته نووی

[11] نووی، یحیی بن شرف، ج2، ص180، تهذیب الاسماء، قاهره، اداره الطباعه المنیریه.

وی پیش از اسلام ، نضله بن نیار (نیار = شیطان ) نام داشت: پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله او را نضله بن عبداللـه خواند.

[12] ابن حجر، احمد بن علی، ج6، ص237، الاصابه، کلکته، 1853م.


در کنیه او اختلافی نیست، تنها طوسی وی را ذیل اصحاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، ابوبرده

[13] طوسی، محمد بن حسن، ج1، ص30، رجال، نجف، 1380ق/1961م.

و ذیل یاران علی علیه‌السلام، ابوبَرزه خوانده است

[14] طوسی، محمد بن حسن، ج1، ص60، رجال، نجف، 1380ق/1961م.

که به نظر می‌رسد، سهوی رخ نموده باشد. نووی معتقد است که در میان صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله تنها وی مکنی به ابوبرزه بوده است.

[15] نووی، یحیی بن شرف، ج2، ص179، تهذیب الاسماء، قاهره، اداره الطباعه المنیریه.



حضور ابوبرزه در غزوات


وی از شمار صحابه‌ای است که در فتح مکه ،

[16] ابن سعد، محمد، ج4، ص298، الطبقات الکبری، بیروت، دارصادر.

[17] ابن حجر، احمد بن علی، ج6، ص237، الاصابه، کلکته، 1853م.

غزوه‌های حنین و خیبر

[18] ابن حجر، احمد بن علی، ج6، ص237، الاصابه، کلکته، 1853م.

[19] ابن اثیر، علی بن محمد، ج5، ص19، اسدالغابه، بیروت، داراحیاء التراث العربی.

و چند غزو دیگر در کنار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بود. شمار غزوه‌های او را 6 یا 7

[20] احمد بن حنبل، مسند، ج4، ص423، بیروت، دارصادر.

[21] بخاری، محمد بن اسماعیل، ج1، ص158، التاریخ الصغیر، بیروت، 1406ق/1986م.

یا 9 غزوه

[22] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، ج9، ص9، تحفه الاشراف، بمبئی، 1397ق.

ذکر کرده‌اند. بنابر نقل خود وی، وقتی پیامبر در غزوه احد آسیب دید، به مراقبت از آن حضرت برخاست و پیامبر پس از بهبود در حق او دعا فرمود.

[23] ابونعیم، احمد بن عبدالله، ج2، ص39، ذکر اخبار اصبهان، لیدن، 1934م.



شرکت در فتح مکه


در روز فتح مکه که پیامبر همه ساکنان مکه را امان داد، فرمود ابن خَطَل را حتی اگر به پرد کعبه جنگ‌زده باشد، بکشند، زیرا او مرتد شده و مسلمانی را کشته بود و افزون بر این، دو کنیزش پیامبر را هجو کرده بودند.

[24] بلاذری، احمد بن یحیی، ج1، ص360، انساب الاشراف، قاهره، 1959م.

پس ابوبرزه او را که به پرد کعبه آویخته بود، گرفت و بین رکن و مقام گردن زد،

[25] واقدی، محمد بن عمرو، ج2، ص859، المغازی، به کوشش مارسدن جونز، بیروت، 1404ق/1984م.

[26] ابن سعد، محمد، ج4، ص299، الطبقات الکبری، بیروت، دارصادر.

[27] احمد بن حنبل، العلل، ج1، ص359، آنکارا، 1963م.

اما بنابر بیش‌تر منابع، سعید بن حُرَیث مخزومی در قتل ابن خطل با او همکاری داشته است.

[28] ابن هشام، عبدالملک، ج4، ص868، سیره النبی، به کوشش محمد محیی‌الدین عبدالحمید، قاهره، 1972م.

[29] طبری، تاریخ، ج2، ص336.

[30] ابن اثیر، علی بن محمد، ج2، ص249، الکامل.



حضور در نبردهای دیگر


به گفته طبری

[31] طبری، تاریخ، ج4، ص111.

در 20ق در نبرد عین شمس (شهری در مصر) که عمرو بن العاص در آن‌جا با مقوقس روبه‌رو شد، گروهی از مسلمانان ترسیدند و سستی ورزیدند، پس عمرو از صحابه حاضر در لشکر یاری جست و آنان از جمله ابوبرزه قدم پیش نهادند و سبب نیرو گرفتن و پیروزی مسلمانان شدند.

[32] ابن اثیر، علی بن محمد، ج2، ص565، الکامل.

او در 29ق در لشکرکشی عبدالله بن عامر به اصطخر، دارابجرد، جور (اردشیر خره) فرماندهی جناح راست را برعهده داشت که منتهی به فتح این مناطق شد. همچنین وی در سپاه 000‘50 نفری مسلمانان به فرماندهی ربیع بن زیاد که موفق به فتح بلخ و قهستان شدند (51ق)، حضور داشت.

[33] ابن اثیر، علی بن محمد، ج3، ص101، الکامل.

[34] ابن اثیر، علی بن محمد، ج3، ص489، الکامل.

[35] ابن خلدون، عبدالرحمن، ج3 (1)، ص30، تاریخ، بیروت، 1957م.



ابوبرزه از یاران حضرت علی


ابوبرزه از یاران علی علیه‌السلام بود.

[36] برقی، احمد بن ابی عبداللـه، ج1، ص3، رجال، تهران، 1342ش.

[37] طوسی، محمد بن حسن، ج1، ص60، رجال، نجف، 1380ق/1961م.

برقی

[38] برقی، احمد بن ابی عبداللـه، ج1، ص3، رجال، تهران، 1342ش.

وی را در ردیف سلمان، مقداد، ابوذر و عمار ذکر کرده است. او در جنگ‌های جمل ، صفین و نهروان در کنار علی علیه‌السلام بود.

[39] ابونعیم، احمد بن عبدالله، ج2، ص39، ذکر اخبار اصبهان، لیدن، 1934م.

[40] ابن اثیر، علی بن محمد، ج5، ص19، اسدالغابه، بیروت، داراحیاء التراث العربی.

از دیگر نکات برجسته زندگی وی اعتراض او به یزید پس از شهادت حسین بن علی علیه‌السلام است.

[41] طبری، تاریخ، ج5، ص390.

[42] ابن اثیر، علی بن محمد، ج5، ص20، أسدالغابه.

[43] ابن اثیر، علی بن محمد، ج4، ص85، الکامل.



ابوبرزه از راویان ائمه


ابوبرزه روایاتی از پیامبرصلی‌الله‌علیه‌و‌آله نقل کرده است. احمد بن حنبل در مسند ،

[44] احمد بن حنبل، مسند، ج4، ص419-426، بیروت، دارصادر.

به روایت از وی 49 حدیث نقل کرده است. از میان راویان او، می‌توان فرزندش مغیره، ابوالمنهال سیاربن سلامه، ابوالوازع، عبداللـه بن مطرف و ازرق بن قیس را نام برد.

[45] احمد بن حنبل، مسند، ج4، ص419-426، بیروت، دارصادر.

همچنین روایت ابوبرزه از امام حسن علیه‌السلام مورد توجه محدثان امامی، چون کلینی

[46] کلینی، محمد بن یعقوب، ج6، ص17، الکافی، به کوشش علی‌اکبر غفاری، تهران، 1362ش.

قرار گرفته است.

[47] خوئی، ابوالقاسم، ج21، ص43، معجم رجال حدیث، بیروت، 1403ق/1983م.



درگذشت


ابوبرزه پس از رحلت پیامر با خانواد خود از مدینه به بصره آمد و در آن شهر ساکن شد و سرانجام در سفر جهاد به خراسان در مرو درگذشت.

[48]

لینک کمکی